2. hizipler hızla kafa kafaya çarpışmaya doğru ilerlerken, dünyanın ruhu korkunç bir yarayla ıstırap çekiyor. Evrende hüküm süren düzensizlikten yalnızca yararlananlar olduğu sürece, bu yalnızca bir risk ve muhtemelen en korkutucu risk değildir. Bugün Eski Tanrıların hizmetkarlarının kara fısıltılarının ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz, kavramları ayıklıyoruz ve kafanızdaki seslere neden güvenmemeniz gerektiğini ve adalarda yürüyüşlerin nereye götürebileceğini anlamaya çalışıyoruz. Uyarı: Makale, Battle for Azeroth'tan ve benzer şekilde "Günlükler"in üçüncü cildinden (başkalarının yardımı olmadan kitaptan bilgi almak isteyenler için) küçük (herkes için popüler) spoiler içeriyor. Aslında, bu adamları kıskanamazsınız: kim bu kadar çok ölü ve dirilen çıplak kahraman görerek çılgın bir rock habercisi olmaz ki?! El ilanı toplama başarısının dinlenmesi onların suçu değil! Chronicles'ın ilk cildinde Warcraft'ın içeriğine ilişkin ana ifşalardan biri, Burning Legion'ın Azeroth sakinlerine kötü niyetli tek bir evrensel güçten uzak olduğunun kanıtıydı; İlk kez, Uçurumun Efendileri, belki de Sargeras'ın bile popüler soyda korktuğu daha büyük bir tehlike olarak doğru bir şekilde tasvir edildi. Belli bir hafta sonra, neyin ne olduğunu anlamak için olağanüstü gözlemlere gerek olmayan, yaratıcıların bizi bu eski en yeni düşmanın yakın gelecekte bir sonraki görünümüne yoğun bir şekilde hazırlamaya başladığı Legion güncellemesi çıktı. . Hemen hemen tüm oyuncular bir sonraki güncellemede bunu bekliyordu ve umutsuzluğa kapılmamalılar, çünkü grupların son olayının kara güçlerin saldırısı altındaki düşüşlerini yalnızca daha da yakınlaştırıp daha da kötüleştirebileceğine inanmak için her neden var. Şimdiden anlatacak vaktimize ve önümüzdeki olayların hangi vektörü onaylayabileceğine daha yakından bakalım.
İlk tehlike uyarıları, Lejyon yaması sırasında kıyamet habercilerini bile dağıtmaya başladı ve bununla birlikte, broşürlerinin çoğu iblislere ve goblin ürünlerinin reklamlarına ayrılmıştı, bunlardan biri abartılı gizem ve Howard Lovecraft'a yapılan göndermelerle keskin bir şekilde ayırt edildi. : “Gözsüz kıvranan yılan, tüm dünyaya uçsuz bucaksız gökten bakar. Çatallı diller ölü yıldızların karanlık çukurlarından dışarı bakar. Uyku ve uyuyan arasındaki perde, sanki deri kemiklerdenmiş gibi düşecek. Ve pus bile kısa süre önce nefret ettiği ışığa yalvarır. Gördüğümüz gibi, aynı Yogg-Saron bulmacasında daha önce karşılaşılan argümanların neredeyse tamamı tekrarlandı, ancak mesajın nedeni hakkında somut hiçbir şey açıklanamıyor (belki de Zümrüt Korku'nun bir ipucu dışında). Bizim için bu temelde bu değil, burada alınan bulmacaların ve belirsiz ipuçlarının görüntüsünün daha sonra bu konuyu ortaya çıkarmak için yaygın olarak kullanılacağı gerçeğidir. Bu genç adamın kostümünü giymek ilk bakışta göründüğünden çok daha kolay: birkaç uykusuz baskın gecesi - ve gözleriniz için uğursuz bir kırmızımsı renk tonu! Başlangıçta, Il'ginot, alıntıları şimdiden çok geniş bir alana yayılmış olan oyuncuları tam anlamıyla burada alıntılamak için tüm ciddiyetiyle şaşırtma şansına sahipti. Tüm "kehanetlerini" birleştiren ana şey, yorumun görünüşte temel doğasıydı, bunun arkasında sadece çılgın bir yorum değişkenliği vardı ve bu da söylenen her şeyin doğruluğu hakkında şüphelere yol açtı. Aynı "efendinin masasında hizmet veren erkek-kral" ı alın - bu önemi denememiş olan ve Anduin ve Bolvar'ın önemsiz adaylıkları hızla sıkıcı hale geldiğinde, kursa çok beklenmedik kahramanlar gönderin (ve garanti etme gücünde). Battle for Azeroth'ta daha da heyecan verici adaylar bekliyoruz)! Sürecin kendisinde, şu anda, bu elebaşının kara fısıltısının harfi harfine gerçeğine inanmaya değmeyeceği zaten açıktır ve başka bir deyişle, bir takım koşullar vardır. Bunlardan ilki, video oyunu dünyası bağlamında yer alır ve Wanderer'ın Alleria Windrunner'a Aydınlanma ve Uçurumun kader ve gelecekle nasıl ilişkili olduğunu açıkladığı sesli drama A Thousand Years of War'da titizlikle ortaya çıkarılmıştır. 1. kişi gerçek olduğunu düşündüğü istisnai bir rota görürse, 2. kişi üstünlüğünü garanti edebilecek her şeye tutunan çok sayıda genellikle birbirini dışlayan yetenekler görür. Başka bir deyişle, Uçurumun yaratıklarından peygamberler kendileri gibi olurlar ve eğer ölümlüler, kıyamet vizyonlarına inanmayacak kadar ruhen güçlü olurlarsa, kendi fısıltılarıyla direnenlere direnirler. , kendi taraflarında onları ilgilendirmeye çalışın, bu fısıltı bir fısıltı olarak kalır. Abyss'i gören gelecek, kendi kendini gerçekleştiren bir eğilim taşıyor ve Il'gynoth'un cümleleri, Azeroth'un karakterlerini şaşırtmayı, ruhlarına kendi favorilerine ve müttefiklerine tereddüt ekmeyi amaçlıyor. Yine de, dünyanın ruhu olmasa da, neredeyse tüm önemli fraksiyon favorileri, uzun süredir Eski Tanrıların yönetimi altında bulunuyormuş gibi görünebilir! Her şeye yaratıcıların gözünden bakarak, fısıltıların şüpheliliği için başka bir gerekçe bulmak kolaydır: elbette, planları hoş bir şeye dönüşebilir, gelecekteki bir dizi ölüm ve ihanet hikayesini basit bir şekilde saymazsak. bu olaylardan birkaç yıl önce. Bizimle uzun bir video oyunu oynuyoruz ve Blizzard, iki kez ölmüş gibi hisseden Alleria'nın son sözleri gibi kalın ipuçlarıyla oyuncularla alay etmekten çekinmiyor. Bununla birlikte, pratikte, bu tür "ipuçlarına" inanmak, muhtemelen gerçekten ne demek istediğinizi tahmin etmenin daha az başarılı bir yöntemidir.
Ogmot size, Lejyon'u yenen ve dolapta saklanan cüce için alacakaranlık ipeğini çıkarmaya gelen Azeroth'un karakterleri olarak bakıyor. Bulmaca temasının gelişimi, bu sefer Silithus'tan prestijli çılgın devin günlüğü şeklinde, güncellemenin sonunda zaten takip edildi. Sargeras'ın bıçağının darbesi, Eski Tanrıların hizmetkarlarının tarikatçıların ve silithidlerin yüzlerinde keskin bir şekilde harekete geçmesine yol açtı ve Ogmot'un dergisinde Il'ginoth'un daha önce kullandığı motiflerin ve alegorilerin gelişimini buluyoruz. Aynı şekilde, aynı anda ve oldukça fazla şey ifade ederler ve hiçbir şey ifade etmezler - örneğin, neredeyse tüm önemli leydi kahramanları, koyunları bir uçuruma götüren bir kahkaha ile bir leydi figürünün önemine yaklaşabilir. Burada dikkat edilmesi gereken bir diğer husus, Eski Tanrıların kullarının kehanetlerinde sadece kahramanların ipuçlarının değil, aynı zamanda hakkında hiçbir fikrimiz olmayan veya o açıdan bakmadığımız şeylere dair işaretlerin de tekrarlanmasıdır. Bunlar, büyük bir devrimin ya da sona ermeye uygun bir çemberin sayısız belirtilerini içerir; bu, birini (muhtemelen N'Zoth) bulmak için “yıldızların çemberinde boğulmak” reçetesini ve Xal'atat'ın (hakkında konuşmanın hala devam ettiği) tasavvur edilemez kozmik yüzleşmeyle ilgili cümlesine benzer şekilde yankılanır. "draenei'den öncekiler" hakkında, herkesin ölümlülere naaru hakkında söylemediği bir sonraki şey hakkında binlerce yıldır devam ediyor. Tüm bunlara inanmaya değer ya da inanmamaya değer - soru açık, çünkü hoş bir şey olabilir - sıradan bir aldatıcı fısıltıdan bizim için hala adı bilinmeyen düzenliliklerin gerçek varlığına kadar. En yakın benzetme olarak, burada Starcraft 2: Legacy of the Void'de öğrendiğimiz xel'naga yeniden doğuşunun sırası kendini gösteriyor, bu sefer Işık ve Abyss arasındaki döngüsel çatışmalar şeklinde - soruya şaşmamalı İlişkilerinin ayrıntıları Chronicle'da yalnızca yaklaşık ve mecazi olarak özetlendi.Ölümlüler, kendi yaşam ve özgürlük haklarını savunmak için onları manipüle etmeye istekli evrensel güçlerin yolunu tutmayı mı bekliyor? Şu anda somut bir şey duyurmak mümkün değil -muhtemelen tüm bunların çok daha ılımlı bir boyutu var ya da genel olarak başka bir planı var- ama gelecekte hiç bitmeyen tarafları hakkında kesinlikle en ayrıntılı anlatımı beklemeliyiz. olay.
Bu anlaşılmaz şey gerçekten kardeşler tarafından parlak bir bıçağa tıkılıp öldürülmüşse, o zaman Bayan Ksal'atat'ın çarpık espri anlayışı gerçekten anlaşılabilir! Sonuçta, Xal'atat. Lejyondaki Kara Rahipler, meçhullerin dili olan shat'yar'ı anlamayı öğrenerek bile kendi Abyssal mistisizmlerini iyi bir şekilde geliştirdiler. Bu, daha önce açıklanamayan bazı kelimeleri tercüme etmeyi mümkün kıldı, yine de, yapay hançer çok daha fazlasını saf evrensel olarak anlattı. Kökeni de bir bilmece olmaya devam ediyor - burada, Chronicles'ın üçüncü cildindeki resimlerin, kardeşleri tarafından yok edilen 5. Eski Tanrı hakkındaki versiyona birçok nokta eklediğine dikkat edilmelidir - ve bunun açık argümanları, olasılıkları ve niyetleri öz. Karanlığın rahibinin, Xal'atat'ı tüm güncelleme boyunca getirmesinin, sadece onun yapmasına izin verdiği için mümkün olduğu düşünülebilir, çünkü hançer zamanın en istenmeyen anında eski sahiplerden buharlaştı. Bıçak, sahibine geçmiş ve olası gelecek hakkında neredeyse her şeyi anlattı, bir sonrakine dair bir uyarı gibi, N'Zoth'un zindanının hızla zayıflayacağını ve başarıya yakın olduğunu, kendisini en kurnaz ve sabırlı bulduğunu söyledi. Ksal'atat'ın aşırı sözlerinden biri kulağa daha da korkutucu geliyor - Pantheon'un Tahtında, rahibin farkında olmadan bu yerin arzu edilen yolunu akrabalarına açmış olmasından zaferle ayrıldı. Güncellemenin sonunda geriye sadece soru sormak kalıyor, hançeri hala fark edecek miyiz - ve bu öz, ilk bakışta göründüğü gibi gerçekten silaha bağlı mı? Bazıları Ksal'atat'ın Ogmot'un dergisinde geçtiğini ima ediyor, ancak kronolojinin inançlarına dayanarak bu şüpheli. Ama bir hançer başka bir rahat giyen, hatta yeni bir beden bulmaya çalışabilir mi? Sadece ilkinde kendinize güvenebilirsiniz: eğer bu öz gerçekten Eski Tanrı olarak kabul edilirse, o zaman boyut olarak ne kadar utangaç olursa olsun, fiziksel kabuk doğuştan gelen sınırsız öfkesini ve aldatmacasını zayıflatamayacaktır.
Eğer denerseniz, kıtayı bir güncelleme daha alabilir. Aslında soru bir sonraki ile ilgili değil, Kadim Tanrıların tekrar üstünlüklerini kurmaya çalışıp çalışmayacakları değil, bir sonraki ile ilgili, bunun tam olarak ne zaman, nerede ve nasıl olacağı. Blizzard bundan neredeyse basit kelimelerle bahsediyor ve Battle for Azeroth'un PvE içeriğine bakarsanız, düşmanlarımızın çoğunun kökleri (okuma: vantuzlu sondalar) aynı yerden büyüyor. N'Zot'un uzun süredir hakkında bilgi sahibi olmadığımız komplolar inşa etmesi ve K'Tun ve Yogg-Saron tarafından koordineli bir saldırı yeteneğinin olması mümkündür, ancak daha sonra ilgili baskınlarda konumu net değildir. sonu da göz ardı edilemez. N'Zoth zindanı (Ny'alotha olarak kabul edilebilir, ancak bu kelime açıkça Titanların hizmetkarlarının dilinden değildir, bu nedenle farklı bir isim veya tamamen farklı bir site olabilir) batısında yer almalıdır. Doğu Krallıklarının kıyıları, oyuncuların 2. güncelleme için dolaşacakları ada bölgelerine güvenli olmayan bir yakınlıkta. Kahramanların okyanusun derinliklerine inmeleri mi gerekecek yoksa Lovecraft'a bir sonraki destansı ima olarak en yeni yarımada sudan çıkacak mı - birçok alternatif olabilir, ancak Blizzard'ın Vashj'ir'den sonra su altı konumlarından hoşlanmadığını bilmek, Azshara ile vaat edilen baskının çoğunlukla nasıl güncellendiğini tahmin edebilirsiniz. Aynı şey güncellemenin genel içeriğini de etkiliyor, Abyss güçlerinin planlarının başarısına daha büyük bir katkının, acı çeken gezegenin kontrolü için benzeri görülmemiş bir olay düzenlemeye hazır oyun gruplarını getireceğinden şüphelenmek kolaydır. . Sargeras'ın saldırısından sonra silithidlerin nasıl hızla harekete geçtiğini ve güçlendiğini zaten gördük ve Azerite, en çok veya en az göze çarpan uluslararası güçlerden herhangi biri tarafından göz ardı edilecek çok değerli bir kaynaktır. Eski Tanrıların kendilerini özgürleştirme çabalarının öyküsünün ilkel bir düşünceyi aktardığı Chronicles'ın üçüncü cildinden daha da fazlasını elde etmek mümkündür: tüm dünyada sessizce karıştırdıkları küçük olaylar ve huzursuzluklar (aslında Orava'nın İlk Savaşın işgali, devlerin izin vermesine izin verdi ve sonra Abyss'in rakibi Lejyon projesini gerçekleştirdiler), onları yalnızca doğal yıkıcı doğanın gücüyle değil, aynı zamanda dikkatlerini kendilerinden uzaklaştırdıkları için de eğlendirdiler. takipçileri ve kurtuluşlarını toplamayı planlıyor. Bir hizipler savaşı iyi değildir, birinin vantuzlu sondalarının ruhunu tırmaladığı yaralı bir topluma karşı bir hizipler savaşı - iki kat kötü. Ve görünüşe göre Birlik ve Horde, kendileri için gurur duymadılar ve rakibe karşı öfke duymadılar, pervasızlıklarının yol açabileceği sonuçları hayal bile edemiyorlar.
